衣垢正怜贫未去，镜明忽有老相寻

一剑辞家竟陆沉，梦思空向故庐深。
槎迷河汉千年恨，树隔关山万里心。
衣垢正怜贫未去，镜明忽有老相寻。
春归不与人为约，青草催诗亦懒吟。